Ένα
υπέροχο τραγούδι με μία μοναδική ερμηνεία από τη Νάντια Μπουλέ που 'κλέβει' τις
εντυπώσεις. Ταυτόχρονα, κυκλοφορεί και το video clip του τραγουδιού, σε
σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου
Η
επίσημη είσοδος της στη μουσική πραγματοποιείται με την κυκλοφορία του πρώτου
της digital single από τη Heaven.
Μία δυναμική μπαλάντα με τον τίτλο «Κλέψε με», διασκευή του ιταλικού «Amami» της Εmmanuella Marrone, σε ελληνικούς στίχους Νίκου Μωραίτη.
Μία δυναμική μπαλάντα με τον τίτλο «Κλέψε με», διασκευή του ιταλικού «Amami» της Εmmanuella Marrone, σε ελληνικούς στίχους Νίκου Μωραίτη.
Στίχοι:
«Κλέψε με» (Amami)
Γυρίζω στην παλιά ζωή μου
στο γραφείο, στις παρέες μου
στην όση αντοχή μου
διώχνω τον καπνό της φαντασίας μου
που σ' έφερε ξανά στη γη μου
Στήνω ένα ένα τα οχυρά μου
τα βάθη, τα όριά μου
τα τείχη τα ψηλά και τις ασπίδες μου
όλα ελεγμένα
όλα σωστά
κι όμως ούτε ώρα δεν σε ξέχασα
Κλέψε με
γι' αυτό δεν κλείνω την πόρτα τα βράδια
Κλέψε με
γι' αυτό αφήνω στο σώμα αναμμένα δυο χάδια
Κλέψε με
να γίνει απόψε, σ' το ζητάω σαν χάρη
Έλα και κλέψε με
μακάρι να 'χα το κουράγιο να 'ρθω εγώ μακάρι
Κατάφερα να σβήσω τα τηλέφωνα
τον ήχο του αριθμού σου,
τ' αποτυπώματά σου
μα το σημαντικό δεν το κατάφερα
πώς να πάρω από τη μνήμη
πίσω τα λάφυρα
Έκρυψα τη λύπη
όπως πρέπει
να φαίνομαι εντάξει
ο κόσμος να μη βλέπει
Τα δάκρυα προς τα μέσα
τα γύρισα
όμως ούτε τότε δε σε νίκησα
Ρίχνω μια πέτρα στο φόβο
τρέχω πίσω του απόψε
κι άλλη δύναμη νιώθω
Απόψε που 'χει φεγγάρι
όσα μέσα μου κρύβω
να φανούνε μακάρι
κλέψε με
μακάρι, μακάρι, μακάρι...
«Κλέψε με» (Amami)
Γυρίζω στην παλιά ζωή μου
στο γραφείο, στις παρέες μου
στην όση αντοχή μου
διώχνω τον καπνό της φαντασίας μου
που σ' έφερε ξανά στη γη μου
Στήνω ένα ένα τα οχυρά μου
τα βάθη, τα όριά μου
τα τείχη τα ψηλά και τις ασπίδες μου
όλα ελεγμένα
όλα σωστά
κι όμως ούτε ώρα δεν σε ξέχασα
Κλέψε με
γι' αυτό δεν κλείνω την πόρτα τα βράδια
Κλέψε με
γι' αυτό αφήνω στο σώμα αναμμένα δυο χάδια
Κλέψε με
να γίνει απόψε, σ' το ζητάω σαν χάρη
Έλα και κλέψε με
μακάρι να 'χα το κουράγιο να 'ρθω εγώ μακάρι
Κατάφερα να σβήσω τα τηλέφωνα
τον ήχο του αριθμού σου,
τ' αποτυπώματά σου
μα το σημαντικό δεν το κατάφερα
πώς να πάρω από τη μνήμη
πίσω τα λάφυρα
Έκρυψα τη λύπη
όπως πρέπει
να φαίνομαι εντάξει
ο κόσμος να μη βλέπει
Τα δάκρυα προς τα μέσα
τα γύρισα
όμως ούτε τότε δε σε νίκησα
Ρίχνω μια πέτρα στο φόβο
τρέχω πίσω του απόψε
κι άλλη δύναμη νιώθω
Απόψε που 'χει φεγγάρι
όσα μέσα μου κρύβω
να φανούνε μακάρι
κλέψε με
μακάρι, μακάρι, μακάρι...