Ένας υπάλληλος μιας ιδιωτικής εταιρίας, ακούει για ΔΝΤ και μνημόνιο και πάει "καρφί" στον διευθυντή του.
Υπάλ.- Με συγχωρείτε κύριε Διευθυντά, μπορώ να σας μιλήσω;
Διευθ.- Βεβαιότατα, νεαρέ μου.
Υπάλ.- Όπως γνωρίζετε είμαι στην εταιρία εδώ και 10 χρόνια.
Διευθ.- Ναι το ξέρω.
Υπάλ.- Δεν θα σας το πω δια της πλαγίας οδού, αλλά θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Ζητάω αύξηση του μισθού μου. Υπάρχουν τέσσερις εταιρίες, που με κυνηγάνε, αλλά ήθελα πρώτα να μιλήσω σε σας.
Διευθ.- Αύξηση; Θα ήθελα να σου δώσω αύξηση, αλλά δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.
Υπάλ.: Καταλαβαίνω τη θέση σας, και γνωρίζω την υφιστάμενη Κρίση, που έχει αρνητικό αντίκτυπο στις πωλήσεις. Πρέπει όμως να λάβετε υπόψη σας τις ανάγκες μου, αλλά και την αφοσίωσή μου, καθώς και τη σκληρή μου δουλειά επί 10 χρόνια στην εταιρία.
Διευθ.: Λαμβάνοντας υπόψη μου αυτά που μου λέτε, τελικά θα σου δώσω την αύξηση 15% και πέντε μέρες επί πλέον άδεια το χρόνο. Πώς σου φαίνεται, είσαι ικανοποιημένος;
Υπάλ.: Συμφωνώ. Είμαι πολύ ικανοποιημένος και σας ευχαριστώ!
Διευθ.: Πριν φύγεις όμως, πες μου αν θες, ποιές είναι οι 4 εταιρίες, που τρέχουν από πίσω σου;
Υπάλ.:Α!!!,είναι η Δ.Ε.Η., ο Ο.Τ.Ε., η Ε.Υ.Δ.Α.Π. και η Τράπεζα για το δάνειό μου!!!!!